عبارت «فناوری اطلاعات» نخستین بار توسط لویت و وایزلر در سال ۱۹۵۸ برای بیان نقش رایانه در پشتیبانی از تصمیم‌گیری بکار گرفته شد. بعدها این عبارت توسعه پیدا کرد و با عنوان فناوری اطلاعات و ارتباطات مطرح گردید. در قرن بیست‌ویکم ICT به عنوان حقیقت حاکم بر زندگی بشر تبدیل گردید و تحت عنوان حاکمیت فناوری اطلاعات بررسی می‌شود.
اولین کامپیوترها حدودا درسال ۱۹۵۰ در دسترس سازمان‌ها و مراکز دولتی قرار گرفت. اولین کاربرد آن در انتخابات ریاست جمهور امریکا بود. این ایده، توسط پایگاه‌های اطلاعاتی متمرکز اطلاعات آمریکا در سال ۱۹۵۱ بود.
سال ۱۹۶۰ حضور کامپیوترهای بزرگ با مفهوم انفورماتیک یا داده پردازی شکل گرفت. کاربرد آن درحوزه مدیریت اطلاعات طرفداران بیشتری پیدا کرد.
ایده استفاده از سیستم‌های هوشمند و کمک به تصمیم گیرها درسالهای ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ شکل گسترده‌تری به خود گرفت تا اینکه ایده اصلی اتوماسیون اداری وسیستم‌های بدون کاغذ امروزی را تقویت کرد.
کشورهای دیگری چون ژاپن، آلمان، انگلستان و… نیز کاربردهای کامپیوتر درزمینه خدمات بانکداری، هتلداری، مدیریت پروژه‌ها و… را رشد و بسط دادند.
با توسعه و رشد روزافزون شبکه‌های کامپیوتری، قدرت ارسال اطلاعات تصویری علاوه برصدا ازطریق شبکه‌های مخابراتی دردهه ۱۹۸۰ رو به فزونی گذاشت. سپس با پیوند تاریخی قدرت محاسباتی کامپیوتری وامکان ارسال اطلاعات، فناوری اطلاعات متولد شد.
فناوری اطلاعات مجموعه ابزارها و روش‌های لازم برای تولید، پردازش، نگهداری، توزیع و حذف یا پاک کردن سیستم‌های مبنی بر اطلاعات به معنی فراگیر آن که شامل متن، صوت و تصویر می‌شود. ادغام شبکه‌های صوتی و تصویری در ساختارهای بزرگ اقتصادی، تجاری و علمی، مدیریت سازمان با سیستم شبکه‌های کامپیوتری همه و همه با استفاده از کابل کشی یک سیستم واحد و یکپارچه این فناوری صورت می‌گیرد.